ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Από την Άντρια Ευσταθίου

Μήπως το φόρτο εργασίας σας αναγκάζει να παίρνετε δουλειά στο σπίτι; Μήπως είστε από τους ανθρώπους που δουλεύουν αποκλειστικά στο χώρο του σπιτιού τους; Ή απλά αναζητάτε ένα μικρό σημείο όπου να οργανώνετε το πρόγραμμα της αυριανής μέρας; Σε όποια κατηγορία κι αν ανήκετε σίγουρα χρειάζεστε το δικό σας προσωπικό χώρο για να λειτουργήσετε πιο σωστά.

Κατ' αρχήν πρέπει να καταργήσετε την ιδέα ενός ξεχωριστού δωματίου, το οποίο χρησιμεύει ως γραφείο - βιβλιοθήκη, εκτός αν υπάρχει. Γραφείο μπορεί να σημαίνει μια επιφάνεια κομμένη στα δικά μας μέτρα, ώστε να τοποθετείται με ευκολία όπου θέλουμε. Μπορεί επίσης να σημαίνει μια ειδική κατασκευή που να προσαρμόζεται στο μικρό μας καθιστικό. Όπως λέω ξανά και ξανά, ο κάθε χώρος είναι μοναδικός, γι' αυτό είναι απαραίτητη η συμβουλή του διακοσμητή.

Αρχικά αν διαθέτετε ένα μεγάλο σημείο ή ένα ξεχωριστό δωμάτιο, θα ήταν λάθος να μη κατασκευάσετε μια μεγάλη βιβλιοθήκη που να επεκτείνεται κατά μήκος του μεγαλύτερου τοίχου. Αν είστε πιο μίνιμαλ τύπος, δύο μεγάλα ράφια αρκούν για να δημιουργήσουν γραφείο.

Εάν η δουλειά σας είναι κάπως πιο γραφειοκρατική, εξοικονομείστε το κάθε τετραγωνικό, για να αποθηκεύσετε τους φακέλους και τα χαρτιά σας με στυλ και χρώμα.

Σε περίπτωση περιορισμένου χώρου, διαλέξτε ένα τοίχο, τον οποίο θα τον επενδύσετε με κάποιο ενδιαφέρον υλικό και θα σας χρησιμεύσει για την τακτοποίηση των μικροπραγμάτων.

   

Για τα μικροσκοπικά γραφεία, σκεφτείτε να κατασκευάσετε ένα όμορφο έπιπλο ή οτιδήποτε άλλο που να υποδηλώνει την ύπαρξη γραφείου. Χρησιμοποιήστε τα πιο απρόσμενα έπιπλα, π.χ. μια απλή επιφάνεια και δύο σκάλες αρκούν για να κατασκευαστεί χώρος γραφείου με βιβλιοθήκη.

  

Επίσης, πιστεύοντας πως όλα είναι θέμα οπτικής, τα ράφια παίζουν σημαντικό ρόλο για την αισθητική του γραφείου. Απορρίπτουμε τα βαρετά έπιπλα του εμπορίου και σχεδιάζουμε δικά μας με πολυ μικρότερο κόστος.

 

Τέλος, το άλφα και το ωμέγα για να δουλέψετε σωστά και μεθοδικά, είναι η ΟΡΓΑΝΩΣΗ! Ναι, για κάποιους από εσάς ακούγεται ακατόρθωτο, και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου, αλλά μπορεί να συμβεί με κάποια απλά βηματάκια. Πρώτο όλων, είναι να έχουμε πρόγραμμα. Αυτό σημαίνει τη δημιουργία ημερολογίου. Κανονίζοντας το πρόγραμμα της αυριανής μέρας ή ακόμα και ολόκληρης της εβδομάδας, καταφέρνουμε να είμαστε σε εγρήγορση και κατά συνέπεια, πιο αποδοτικοί. Μπορούμε να κατασκευάσουμε χειροποίητα ημερολόγια τοίχου, χρωματιστά ή σε μαυροπίνακα. Ακόμα, αφιερώνουμε ένα μέρος τοίχου, για να κρεμάσουμε βοηθήματα. Αυτά μπορεί να είναι καλαθάκια για ανακύκλωση, στυλούς κ.τ.λ., μπορεί να είναι διάφορα άγγιστρα και πιαστράκια για να κρεμάμε τα postit μας, όπως επίσης και θήκες για τους φακέλους μας, οι οποίοι να αναφέρουν τι βρίσκεται μέσα τους. Ακόμα και τα συρτάρια μας μπορούν να "διαιρεθούν" για να χωράνε όλα τα αυτά τα μικροπράγματα που συνήθως χάνουμε.

     

  

Εφαρμόζοντας λοιπόν, είτε ένα bold χρώμα, είτε τις δικές μας πρωτότυπες κατασκευές, όχι μόνο αποκτά ο χώρος χαρακτήρα, αλλά και εμείς οι ίδιοι ανανεωνόμαστε, φρεσκάρουμε το μυαλό μας, γεννάμε νέες ιδέες και γινόμαστε πιο παραγωγικοί! 

Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα, απ' το να μας γεμίζει το ίδιο μας το σπίτι! <3

ΙΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ

Οι ιμπρεσιονιστές ζωγράφοι, έστω κι αν δεν γνώρισαν την πλήρη αναγνώριση των επίσημων καλλιτεχνικών θεσμών της εποχής (19ος αιώνας), έγιναν ευνοϊκά δεκτοί στους κύκλους της καλλιεργημένης διανόησης.

Οι περισσότεροι από τους ιμπρεσιονιστές κατάγονταν από εύπορες αστικές οικογένειες και απολάμβαναν τα πλεονεκτήματα της κοινωνικής τους θέσης. Στις εικόνες τους κυριαρχούν εικόνες από ένα ηλιόλουστο, φιλικό κόσμο αστικής ή μικροαστικής ηρεμίας και άνεσης, όπου όλοι απολαμβάνουν την καλή τους υγεία και δεν χάνουν ευκαιρία να χαλαρώσουν και να επισκεφτούν την εξοχή, τρώγοντας, πίνοντας, γελώντας, ακούγοντας μουσική και φλερτάροντας ανέμελοι.

Ο ιμπρεσιονισμός προέρχεται από την λέξη impression, που σημαίνει εντύπωση , εφόσον οι ζωγράφοι θέλησαν να αποτυπώσουν την άμεση εντύπωση που τους προκαλεί ένα αντικείμενο ή μια εικόνα. Κύριο χαρακτηριστικό είναι τα ζωντανά χρώματα, οι συνθέσεις σε εξωτερικούς χώρους, συχνά υπό ασυνήθιστες οπτικές γωνίες και η έμφαση στην αναπαράσταση του φωτός.

Johannes Vermeer - Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι

Οι ιμπρεσιονιστές ζωγραφίζουν με μικρές και συχνά εμφανείς πινελιές, δημιουργώντας ένα παχύ στρώμα στον καμβά. Με αυτόν τον τρόπο δεν αποδίδονται πολλές λεπτομέριες, αλλά τα γενικά χαρακτηριστικά του έργου. Γίνεται χρήση των βασικών χρωμάτων με μικρή ανάμειξη μεταξύ τους. Σπάνια χρησιμοποιούσαν το μαύρο χρώμα, ούτε για να επιτύχουν σκιάσεις, ούτε για να το αναμείξουν με τα βασικά χρώματα. Οι ιμπρεσιονιστές ζωγράφιζαν πολύ γρήγορα, χωρίς να περιμένουν το χρώμα να στεγνώσει, γιατί όπως προαναφέρθηκε, θέλουν να να αποτυπώσουν την άμεση εντύπωση που τους προκαλεί μια εικόνα.

Dagas, Dancecls

Degas, Rehearsal

Κλωντ Μονέ:

Ο Μονέ ήταν γάλλος ζωγράφος και ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του ιμπρεσιονισμού. Το 1880 ξεκίνησε να ζωγραφίζει σειρές πινάκων με το ίδιο θέμα, αλλά κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο απόδοσης. Το διάστημα μεταξύ 1883 - 1908 ταξίδεψε στη Μεσόγειο, γεγονός που τον ενέπνευσε για μια σειρά τοπίων. Το 1908 ανέπτυξε καταράκτη στα μάτια του με αποτέλεσμα να σταματήσει να ζωγραφίζει και να υποβληθεί σε δύο χειρουργικές επεμβάσεις το 1923. Μετά από τρία χρόνια, σε ηλικία 86 ετών πέθανε ως πλούσιος και αναγνωρισμένος ζωγράφος.

Claude Monet - Rock Arch West of Etretat

Ενώ στα πρώτα έργα του ζωγράφιζε τοπία με ανθρώπινες μορφές και αντικείμενα, τα επόμενα χρόνια αφοσιώθηκε στην απεικόνιση της φύσης, και συγκεκριμένα στα νούφαρα που καλλιεργούσε στον κήπο του.

Claude Monet, Water Lilies

Claude Monet, Water Lilies

Σε όλη του τη ζωή παρέμεινε πιστός στον ιμπρεσιονισμό, αντλώντας θέματα από την καθημερινή ζωή και κυρίως από τοπία. Επινόησε νέες ριζοσπαστικές τεχνικές για την εντύπωση του φωτός και των ατμοσφαιρικών συνθηκών και η τεχνοτροπία του παρουσίασε εξέλιξη. Είναι ο ζωγράφος που αιχμαλώτησε με μοναδική μαεστρία το λαμπρό φως της μέρας, αποδίδοντας μοναδικά τον ουρανό, το χιόνι, τα σύννεφα. Ήταν ο πρώτος που ζωγράφισε εικόνες σχεδόν μονόχρωμες, βασισμένες στο λευκό, γι' αυτό και ο Μονέ αναφέρεται και ως ο ζωγράφος του φωτός.

Claude Monet

Πηγή: Hugh Honour, John Fleming, Ιστορία Της Τέχνης