Τι είναι διακόσμηση;

 

Από την Άντρια Ευσταθίου

Τι είναι τελικά η διακόσμηση, τι ο διακοσμητής;

Η διακόσμηση είναι η ψυχή της αρχιτεκτονικής! Είναι η τέχνη της πλαστικής των εσωτερικών χώρων με τη μοναδικότητα που απαιτεί το κάθε έργο της, σε συνδυασμό με τους ανθρώπους που θα ζήσουν ή θα επισκεφθούν αυτό. Είναι η τέχνη που αναλύει τις εξειδικευμένες ανάγκες και ιδιαίτερες απαιτήσεις του χρήστη. Είναι μια εφαρμοσμένη τέχνη και διέπεται από αρχές και κανόνες. Απαιτούνται ειδικές γνώσεις πάνω σε πολλά τεχνικά ζητήματα, πέραν βέβαια της αισθητικής που θεωρείται απαραίτητη.

Στην πραγματικότητα είναι η μελέτη, ο σχεδιασμός, οι χρωματικοί συνδυασμοί, ο φωτισμός, οι ειδικές κατασκευές, οι επενδύσεις και η επίπλωση των έργων αρχιτεκτονικής!

Στη διακόσμηση όπως και στην αρχιτεκτονική, οι μορφές και οι φόρμες αλλάζουν χάρη των μεταβλητών που εξελίσσονται σύμφωνα με το "πνεύμα" της κάθε εποχής, συνδυάζοντας την ποικιλία και την ενότητα.

Η διακόσμηση επήλθε αναμφισβήτητα και δικαιωματικά σαν επάγγελμα τον 19ο αιώνα, λόγω της ανάγκης εξειδίκευσης. Η πορεία του επαγγέλματος ήταν ανοδική λόγω της βιομηχανικής επανάστασης, της επιρροής των σκανδιναβών σχεδιαστών από το 1920, το Μπαουχάους και την μεταπολεμική ανάπτυξη.

Ο διακοσμητής είναι ο επαγγελματίας που κύριο αντικείμενο έχει την ανάπλαση ή διαμόρφωση του εσωτερικού χώρου. Ο διακοσμητής είναι ο μορφολόγος του χώρου, αφού ασχολείται με την τελική μορφή του "άμορφου" εσωτερικού κελύφους ή μέρος αυτού.

Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που πελάτης ζήτησε από διακοσμητή να "διορθώσει" τον εσωτερικό χώρο. Για παράδειγμα, αν υπήρχε συνεργασία αρχιτέκτονα - διακοσμητή, δεν θα υπήρχαν εμφανείς δοκοί, τους οποίους ο διακοσμητής καλείται να "κρύψει". Παραδόξως, επικρατεί η αντίληψη στο σκεπτικό ορισμένων ότι ο διακοσμητής "παίζει μόνο με τα χρώματα και δένει τα υφάσματα με τους πίνακες". Αλλά αυτό είναι τόσο αληθές όσο είναι το σκεπτικό ορισμένων άλλων, ότι "δουλειά μας είναι να διορθώσουμε και να χτίσουμε τα ονειροπόλα σκιτσάκια του αρχιτέκτονα".  Αντιπαραθέσεις και προκαταλήψεις τέτοιας μορφής είναι αντιπαραγωγικές.

Η διακόσμηση αρχίζει όταν "τελειώνει" η αρχιτεκτονική. Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει διακόσμηση χωρίς την προϋπόθεση ύπαρξης της αρχιτεκτονικής. Δεν δύναται να υπάρξει ένας καλοσχεδιασμένος συλλογικός χώρος χωρίς την αρχική μεθοδική και αμοιβαία συνεργασία μεταξύ αρχιτέκτονα και διακοσμητή.