20 Φεβρουαρίου 2016



ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ


Κατά την αναγέννηση οι καλλιτέχνες πίστευαν ότι η αρμονία έχει συμπαντική σημασία, κι ότι η τήρηση των νόμων της, συντόνιζε όλες τις εκφάνσεις της δημιουργίας της ζωής με ένα ουράνιο, υπερκόσμιο ιδεώδες. Η τήρηση της αρμονίας παρατηρείται τόσο στα κείμενα και στη μουσική, όσο και στην αρχιτεκτονική, στα ζωγραφικά και γλυπτά έργα.

Άγιος Πέτρος, Βατικανό
Η αναγεννησιακή αρχιτεκτονική εμπνεύστηκε από την αρχαία Ρώμη, που υπήρξε κέντρο του περίφημου ελληνορωμαϊκού πολιτισμού. Χαρακτηρίζεται από την αναβίωση των ρωμαϊκών προτύπων με κύρια στοιχεία τις μαθηματικές αναλογίες και την "καθαρότητα" στις γεωμετρικές μορφές. Δίνεται έμφαση στις οριζόντιες γραμμές, ενώ υπάρχει έντονο το στοιχείο της διακόσμησης, με θέματα δανεισμένα από την αρχαιότητα, τα οποία διανθίζουν τις προσόψεις και το εσωτερικό. Η πιο αξιοπρόσεκτη πρακτική ήταν οι θόλοι των κτιρίων, εμπνευσμένοι από το ρωμαϊκό Πάνθεον. Ένα από τα σημαντικότερα δείγματα αρχιτεκτονικής είναι ο Άγιος Πέτρος στη Ρώμη, έργο του Μιχαήλ Άγγελου.

Πάνθεον, Ρώμη
Όσον αφορά τη ζωγραφική, οι καλλιτέχνες ανακαλύπτουν ξανά την ομορφιά του ανθρώπινου σώματος, εξιδανικεύοντας την ατομικότητα και αποδίδοντας τις μορφές νατουραλιστικά. Τα θέματα αντλούνται από την Βίβλο, την αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή μυθολογία, την ιστορία και τη σύγχρονη ζωή. Η ανακάλυψη της γραμμικής προοπτικής επιτρέπει στους καλλιτέχνες να αποδώσουν τρισδιάστατες απεικονήσεις στον επίπεδο καμβά.

Οι καλλιτέχνες της αναγέννησης είναι αναρίθμητοι, όμως κάποιοι από αυτούς ξεχωρίζουν για τη μοναδικότητα των έργων τους. Δύο από τους σημαντικότερους ζωγράφους είναι ο Λεονάρντο ντα Βίντσι και ο Τιτσιάνο.

Λεονάρντο ντα Βίντσι:

Ο ντα Βίντσι συνόψισε στο πρόσωπό του τα χαρακτηριστικά του ουμανισμού. Τον απασχόλησαν ιδιαίτερα τα προβλήματα του φωτός και της σκιάς, η ταύτιση της μορφής με τον εσωτερικό ψυχισμό και η σχέση της μορφής με τον χώρο. Το βάθος στα τοπία γίνεται με την διαβάθμιση των τόνων του ίδιου χρώματος, ώστε να δίνεται η εντύπωση της ατμόσφαιρας. Τα περιγράμματα των μορφών δουλεύονται με την τεχνική της φωτοσκίασης και τα χρώματα που χρησιμοποιεί είναι λεπτά και φωτεινά. Τα σημαντικότερα έργα του είναι η Μόνα Λίζα, η Παναγία των Βράχων και ο Βιτρούβιος Άντρας.

Μόνα Λίζα, Λεονάρντο ντα Βίντσι

Η Παναγία των Βράχων, Λεονάρντο ντα Βίντσι
Ο Βιτρούβιος Άντρας, Λεονάρντο ντα Βίντσι
Τιτσιάνο:
Ο Τιτσιάνο ήταν όχι μόνο ο μεγαλύτερος βενετσιάνος ζωγράφος του 16ου αιώνα, αλλά και ο μεγαλύτερος ίσως αναγεννησιακός ζωγράφος. Μπορεί να μην είχε τα επιστημονικά ενδιαφέροντα του ντα Βίντσι, την ποιητική μεγαλοφυία του Μιχαήλ Άγγελου ή την αίσθηση της αρμονίας και της ισορροπίας του Ραφαήλ, αλλά υπήρξε ο πραγματικός θεμελιωτής της μεταγεννέστερης δυτικής ζωγραφικής αυτός που καθιέρωσε την ελαιογραφία σε μουσαμά και που αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο τις τεράστιες δυνατότητες αυτής της τεχνικής. Υπήρξε επίσης και δάσκαλος του Ελ Γκρέκο, ο οποίος εξελίχθηκε στον κορυφαίο μανιεριστή ζωγράφο.

Μαρία η Μαγδαλήνη, Τιτσιάνο

Η Αφροδίτη του Ουρμπίνο, Τιτσιάνο
Δανάη, Τιτσιάνο


Πηγή: Hugh Honour, John Fleming, Ιστορία Της Τέχνης



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε τη γνώμη σας!